بزم گل - منتظران مشهدالرضا

بزم گل

گل شقایق گلزار مصطفاست، رضا
به راه سبز هدایت، چراغ ماست، رضا

شکوفه‏ای ز گلستان سبز زهرایی‏ست‏
صنوبری ز بهاران مصطفاست، رضا

در آسمان زلال ولایت علوی‏
چه تابناک! چه زیبا! چه دلرباست، رضا

به بحر عشق، یکی گوهر فروزنده‏
به بحر علم، یکی در پربهاست، رضا

امام آینه‏های همیشه نورانی‏ست‏
زلال آینه‏ی حق‏نما، رضاست، رضا

حضور چشمه‏ی خورشید عالم‏افروز است‏
کرامتی ز کرامات کبریاست، رضا

سرود سبز خدا، بر بسیط عالم خاک‏
حضور عشق به خلوتگه دعاست، رضا

زان نسل سرخ شقایق، نسل باران است‏
و از تبار شهیدان کربلاست، رضا

تمام باور ما سبز از کرامت اوست‏
یگانه در کرم و بخشش و عطاست، رضا

کدام واژه تواند به وصف بنشیند
که خود ستایش و خود مدح و خود ثناست، رضا

قسم به عشق! دلم در هوای پرواز است‏
که چاره‏ساز دل با غم آشناست، رضا

بیا به بزم گل و آفتاب، روآریم‏
پناه غمزده‏ی زار بی‏نواست، رضا

به سمت آینه روکن. دل شکسته‏ی من!
به دردهای دل‏خستگان، دواست، رضا

نرفت کس ز درش ناامید، ای دل من!
امید خاطر غمگین مبتلاست، رضا

بخوان سرود رضا «نسترن» چو می‏دانی‏
به نغمه‏های زلال تو، آشناست، رضا

لینک مطلب

توسط مصطفی محمدزاده در چهارشنبه 89/7/21 ساعت 2:52 صبح نظر